11 Haziran 1997’de Chicago Bulls ve Utah Jazz, NBA finallerinin 5. maçını oynadılar.

Tek sorun, Bulls’un en iyi oyuncusu Michael Jordan’ın o sabah şiddetli bir gıda zehirlenmesi vakasıyla uyanmış olmasıydı.

Oyuna çıkmayabilirdi. Herkes anlayışla karşılayacaktı.

Bunun yerine, gözlerinde görünen acı ile sahada aksayarak oynadı.

Maçtan sonra “Muhtemelen şimdiye kadar yaptığım en zor şeydi. Bir basketbol maçını kazanmak için neredeyse kendimi bayıltana kadar oynadım. ” demişti.

İşte bir şeyi yapmamak için her türlü sebebi olan ve yine de yapan biri.

Ya sen?…

Şu anda hayatında kaç şey yapmak istiyorsun ama kendine hazır olmadığını mı söylüyorsun?

“Zamanın olmadığı” için yapılacaklar listendeki kaç görev günden güne sürünmeye devam ediyor …

Kaç tane projeyi takip etmek istersin, ancak bunları yapmadan önce başka bir şey yapman gerektiğini düşünürsün…

Kaç hayalin var gerçekleştirmek istediğin, kaç projen var tamamlanacak, yapmak istediğin egzersizler…

“Hepsini yapacağım,” dedin kendi kendine. Ama “Yarın yapacağım” diyorsun.

Çünkü…

Bugün vaktim yok.
Bugün bilgiye sahip değilim.
Bugün hazır değilim.
Bugün çok korkuyorum.
Bugün gıda zehirlenmesi var.

Her gün yapman gereken şeyler olacak, ama yapmamak için her türlü nedenin olacak.

Her gün, o iç “Direnişe” teslim olmak ya da midenizde hastalık hissetmene rağmen sahaya yürümek arasında seçim yapma şansın var.

Aklındaki işe girişmeyi, ertelediğin görüşmeleri yapmayı, yardım istemeyi, bir gün başlayacağını söylediğin sporu yapmayı, “hazır olmadığın” projeye başlamayı seçebilirsin.

Bugün hangisini seçeceksin?